چرا به روان درمانی نیازمندیم؟

روان ما دقیقا همانند جسم ما نیاز به مراقبت و توجه دارد و دقیقا همانند جسم ما آسیب پذیر است.
چه کسی می تواند بگوید که تا کنون در عمرش یک سرما خوردگی را هم تجربه نکرده یا سردرد ، دندان درد و دیگر مشکلات جسمی به سراغش نیامده است؟
روان همه ما افراد بشر نیز دقیقا به مانند جسم ، آسیب پذیر است و می تواند آسیب ببیند ، شرایط محیطی ، شغلی ، اقتصادی ، مشکلات عاطفی پدر و مادری که ما را تربیت کرده و آموزش داده اند ، ژنتیک ما ، از دست دادن ها ، سوگواری ها ، شکست ها و ناکامی ها همه می توانند بر روان ما تاثیر بگذارند و روان ما را جریحه دار کنند.
وقتی روان یک انسان آسیب ببیند چه اتفاقی می افتد؟
بخش اعظمی از انرژی روانی او به ترمیم ناموفق آن آسیب اختصاص پیدا می کند و در واقع قسمتی از انرژی روانی فرد مسدود می شود . بنابراین فرد نمی تواند در کار و شغل ، در عشق و روابط ، در تفریح و حتی در رسیدگی به سلامت جسمانی اش درست عمل کند و بازدهی مطلوب داشته باشد.
امروزه بسیاری از متخصصان پزشکی و نیز متخصصان سلامت روان معتقد هستند که بیشتر بیماری های جسمانی ریشه درونی و ریشه روانی دارند و به همین علت است که گاهی اوقات داروها جواب نمی دهند و بیماری ها بازکشت می کنند و در موارد زیادی دیده شده وقتی فرد در کنار درمانهای پزشکی از کمک رواندرمانگر متخصص نیز بهره میبرد ، بیماری او ریشه کن می شود و درمان جواب می دهد.
بنابراین رواندرمانی مخصوص دیوانگان یا افراد عجیب و غریب نیست … در شبانه روز هشدارها و نشانه های زیادی دریافت می کنیم که به ما نشان می دهند روان ما جایی و زمانی آسیب دیده و احتیاج به کمک متخصص و احتیاج به درمان وجود دارد
زمانی که بیهوده احساس کسالت می کنیم و این احساس به طول می انجامد
زمانی که احساس خوبی نسبت به خودمان نداریم
زمانی که در روابط عاشقانه موفق نیستیم و یا جذب افراد نامناسب می شویم
زمانی که یک بیماری مزمن جسمی پیدا می کنیم
زمانی که نمیتوانیم بر خلاف تمام تلاش هایی که میکنیم درآمد مورد انتظارمان را به دست بیاوریم
و صد ها نشانه دیگر دلیل بر این هستند که به دلیلی روان ما نمیتواند بازدهی لازم را داشته باشد و احتیاج به یک رواندرمانگر داریم.

آیا خود روان شناسان هم احتیاج به روان درمانی دارند؟

البته که پاسخ مثبت است . اینکه تصور کنیم یک روان شناس به روان درمانی نیازی ندارد مانند این است که تصور کنیم یک دندانپزشک هرگز دندان پوسیده ای پیدا نمی کند و یا یک چشم پزشک به عینک نیازمند نمی شود.
یک روان شناس قبل از اینکه روان شناس باشد یک انسان است با همان ساختارهای روانی مشترک با انسانهای دیگر
و حتی در بسیاری از جوامع لازمه اینکه فردی رواندرمانگر شود این است که خودش دوره رواندرمانی را طی کرده باشد و در ایران نیز برخی از رواندرمانگران خودشان به این مهم عمل می کنند
عده ای از من می پرسند که خانم دکتر ، ما خودمان لیسانس یا فوق لیسانس روانشناسی داریم و یا تمام کتابهای روانشناسی موجود در کتابفروشی ها را خوانده ایم و بنابراین خودمان می توانیم به خودمان کمک کنیم .آیا گفته آنان صحیح است ؟

دراینکه همه افراد بشر می توانند به خودشان کمک کنند شکی نیست اما متاسفانه افرادی که این را می گویند مشخص است که هنوز فلسفه و فرایند رواندرمانی را متوجه نشده اند .
خب من در پاسخ می گویم: اگر من تمام کتاب های دندانپزشکی دنیا را خوانده باشم آیا می توانم خودم دندان مشکل دار خود را عصب کشی کنم ؟ البته که نه
فرایند رواندرمانی نیز به همین صورت است چرا که مهمترین رکن رواندرمانی ارتباط درمانی با یک رواندرمانگر است . همچنین راه خودکاوی و روبه رو شدن با هیجانات خود ، می تواند راهی آسیب زننده و خطرناک باشد که در این راه حتما احتیاج به حضور یک رواندرمانگر آن هم رواندرمانگر آموزش دیده و متخصص وجود دارد.

ملینا شیرانی – رواندرمانگر